Nazwa łacińska: Blatta lateralis
Nazwa polska: Karaczan turecki
wygląd
Wielkość: 2,5 cm
pojemnik hodowlany
Karaczany te z racji niewielkiego rozmiaru nie wymagają dużego lokum do rozpoczęcia hodowli. Możemy zacząć od małego szklanego, plastikowego pojemnika, a wraz ze wzrostem hodowli zwiększać powierzchnię życiową karaczanów. Blatta lateralis nie chodzą po ściankach więc nie powinniśmy obawiać się ucieczki. Osobiście preferuję jednak zamykane pojemniki które oczywiście wyposażone są w wentylacje w postaci dziurek bądź siatki. Do naszego pojemnika tradycyjnie należy włożyć np. wytłoczki po jajkach, bądź rolki po papierze które z pewnością zostaną zamieszkane przez karaczany.
temperatura
Całodobowa 25-30°C. Można jednak trzymać je w temperaturze pokojowej. Temperatura podana jest temperaturą optymalną – przy niej nasza hodowla będzie mnożyć się najszybciej, a cykl rozwojowy będzie krótszy.
wilgotność
Wilgotność optymalna to 60-70% i warto zadbać o spełnienie tego wymogu.
żywienie
Nasze karaczany z chęcią będą przyjmować taki pokarm jak: jabłka, ogórki (zwykłe, nie kiszone!), marchewkę, gruszkę, kapustę, a także inne warzywa i owoce ? kwestia gustu i wyboru. Jeśli coś nie będzie odpowiadało karaczanom to na pewno tego nie zjedzą, więc możemy eksperymentować z pokarmem.
Aby zaopatrzyć karaczany w białko powinniśmy im zagwarantować stale dostępny pokarm suchy taki jak karma dla rybek, psa czy kota. Stosuję również nieco mąki, karmy dla kanarka, a także otręby pszenne, płatki owsiane, czy nieco mleka w proszku ? wszystko to możemy mieszać. Powinniśmy również rozdrobnić większe z w/w pokarmów (np. karma dla psa, kota itd.).
Gdy karaczany mają pod dostatkiem warzyw i owoców to nie jest konieczne podawanie im wody. Jeśli jednak zdecydujemy się na ten krok to polecam namoczenie gąbki (oczywiście nie używanej ) i umieszczenie jej na płytkim talerzyku, podstawce tak aby karaczany mogły czerpać z niej wodę. Jeśli chodzi o kanibalizm to jest on właściwie zerowy tak jak u większości karaczanów, jeśli oczywiście mają dostęp do w/w pokarmów.
dymorfizm płciowy
Samce w odróżnieniu od samic posiadają skrzydła, a także ich budowa jest smuklejsza.
rozród
Zapłodniona samica składa ootekę w podłoże lub szczeliny wytłoczek, z której po ok. 1 ? 3 miesiącach rodzą się młode (w ootece jest ok. 20 ? 30 jaj). Gdy dochodzi do złożenia ooteki przez samicę, dobrze jest utrzymać wilgotność na dość wysokim poziomie.
podsumowanie
Karaczany tureckie posiadają wiele zalet jako zwierzęta karmowe. Nie zakopują się w podłożu, nie chodzą po ściankach. Są ruchliwe dzięki czemu nasze zwierzęta „chętniej” aktywnie polują. Dzięki łatwemu utrzymaniu i wartościom odżywczym są dobrą alternatywą dla zbliżonych rozmiarem i trudniejszych w hodowli świerszczy.
Nazwa łacińska: Drospophila melanogaster
Nazwa polska: Muszka owocowa
W handlu dostępne są bezskrzydłe mutanty i właśnie w te radziłbym się zaopatrzyć.
Muszkę owocówkę trzymamy na specjalnej pożywce. Przepisów na taką odżywkę jest od groma
– może to być sam ugnieciony banan
– na popularnym serwisie aukcyjnym sprzedają jakąś czarodziejską pożywkę
– sprawdzona pożywka której używam to mix: banan, jabłka, drożdże, płatki owsiane, dwie łyżki cukru i otręby, dokładnie mieszam to z wodą i gotowe. Wymieniać proponował bym raz na półtora miesiąca
Hodowlę możemy trzymać w słoiku, w wiaderku takim po ogórkach, lub w czymkolwiek. Proponował był uszczelnić, żeby muchy nie pouciekały. O dziurkach dla wentylacji nie ma mowy. Ja mam w wiaderku wyciętą dziurę i doklejone dokładnie poskładany bandarz, wentylacja jest, muchy nie uciekają. Musicie także zrobić dziurkę przez którą będziecie wyłapywać muchy. Jeżeli już nazbiera wam się ich trochę, to wrzućcie do lodówy, to je zamuli i będziecie mogli spokojnie skarmiać.
Mnożą się szybko, cały cykl można zamknąć w nawet dwóch tygodniach.
Dymorfizm płciowy jest raczej niezauważalny z powodu małych rozmiarów.
zalety
– duża płodność i plenność
– średnia trudność w „obsłudze” hodowli
– pokarm bardzo ruchliwy
wady
– pożywka śmierdzi
– czasami jak muszki zaczynają uciekać to ciężko nad tym zapanować
– zazwyczaj jak się o coś nie zadba to cała hodowla pada (dlatego proponuję hodować muszki w dwóch lub trzech słoikach)
Nazwa łacińska: Zophobas morio
Nazwa polska: Drewnojad, zofobas
wygląd
Wielkość: Larwa: 5 cm, imago: 4 cm.
pomieszczenie hodowlane
Jako pojemnik hodowlany stosuje się najczęściej akwaria lub plastikowe pojemniki z grubszego plastiku. Pojemnik nie musi być zakrywany, gdyż dorosłe osobniki nie wspinają się po płaskich powierzchniach i nie latają. Warto zadbać o dobrą wentylacje w pojemniku.
drewnojada hoduje się głównie dwiema metodami
– na torfie – do pojemnika wrzucamy dosyć grubą warstwę torfu. Torf można zmieszać z ziemią, butwiejącymi liśćmi, kawałkami kory, drewna. Warto poumieszczać dodatkowo większe kawałki drewna lub pieniek, gdzie larwy będą przeistaczać się w postać dojrzałą.
– na płatkach – moim zdaniem metoda troszkę trudniejsza do opanowania. Wsypujemy do pojemnika pokaźną ilość płatków owsianych, pszennych. I na tym hodujemy zwierzaki. Warto co jakiś czas monitorować hodowle i przesiewać materiał przez sitko. W tym wypadku, bez umieszczenia pieńka występować będą częściej podgryzanie poczwarek.
temperatura
Całodobowa 25-35°C, choć można je trzymać nawet w lodówce, jeżeli chcemy utrzymać larwy jak najdłużej w ich stadium, lub spowolnić ich wzrost.
wilgotność
Wilgotność na poziomie 70-90%.
żywienie
Trzymając na torfie zakopuje w ziemi pokrojonego ziemniaka lub marchew, butwiejące liście i drewno będzie dla nich także pokarmem.
Na hodowli na płatkach owoce typu jabłko, a czasem arbuza.
W wypadku obu hodowli koniecznie jest zabezpieczenie w białko, gdyż bez niego może wystąpić dosyć duży współczynnik kanibalizmu. Ja stosuje płatki dla rybek lub jedzenie dla psa i kota. Jeśli mamy dodatkowo dużą hodowle mącznika, to także możemy nim skarmiać drewnojady.
rozmnażanie
Bezproblemowy- dorosłe chętnie kopulują, składając po kopulacji do podłoża około 500-1200 jaj, z których wylegną się larwy. Okres od wyklucia się do osiągnięcia dojrzałości i rozrodu jest ściśle skorelowany z temperaturą i wynosi od 3 do 9 miesięcy. Warto jest więc zatroszczyć się o ogrzewanie naszej hodowli.
Drewnojad jest karmówką wymagającą minimalnej uwagi i zabiegów. Są odporne, dobrze mnożące się i pożywne. Jedynym zabiegiem jest przesiewanie podłoża z odchodów jeżeli hodujemy na płatkach, lecz radzę wykonywać je przed okresem składania jaj, żeby po prostu ich nie stracić wraz z przesianym materiałem. Warto także na początku hodowli odseparowywać poczwarki, gdyż będą nadgryzane, w dużej hodowli straty te są znikome.
Nazwa łacińska: Tenebrio molitor
Nazwa polska: Mącznik młynarek
wygląd
Wielkość: larwa- 3,5 cm, imago- 2 cm.
pomieszczenie hodowlane
Jako pojemnik hodowlany stosuje się najczęściej akwaria lub plastikowe pojemniki. Pojemnik nie musi być zakrywany, gdyż dorosłe osobniki nie wspinają się po płaskich powierzchniach i nie latają. Jako podłoże służyć mogą płatki owsiane i otręby pszenne, które są jednocześnie pożywieniem. Warto zadbać o dobrą wentylacje w pojemniku
temperatura
Calodobowa 23-35°C, choć można je trzymać nawet w lodówce, jeżeli chcemy utrzymać larwy jak najdłużej w ich stadium, lub spowolnić ich wzrost.
wilgotność
Wilgotność na poziomie 60-75%.
żywienie
Owady wszystkożerne, wystarczy trzymać je na podłożu z płatków owsianych i pszennych. Dodatkowo można wkruszyć chleb i dodać odrobinę mąki. Jako źródło wody polecał bym owoce i warzywa, które kładziemy na papierowych ręcznikach by nie nasiąknęło podłoże wilgocią.
rozmnażanie
Rozmnażanie bezproblemowe, dorosłe chętnie kopulują, składając po kopulacji do podłoża około 400-500 jaj, z których wylegną się 0,3cm larwy. Okres od wyklucia się do osiągnięcia dojrzałości i rozrodu jest ściśle skorelowany z temperaturą i wynosi od 3,5 do 20 miesięcy. Warto jest więc zatroszczyć się o ogrzewanie naszej hodowli.
Mącznik jest karmówką wymagającą minimalnej uwagi i zabiegów. Są odporne, dobrze mnożące się i pożywne. Jedynym zabiegiem jest przesiewanie podłoża z odchodów, lecz radzę wykonywać je przed okresem składania jaj, żeby po prostu ich nie stracić wraz z przesianym materiałem. Warto także na początku hodowli odseparowywać poczwarki, gdyż będą nadgryzane, w dużej hodowli straty te są znikome.
Nazwa łacińska: Tribolium madens, Tribolium castaneum, Tribolium destructor, Tribolium confusum.
Nazwa polska: Trojszyk (w handlu „minimącznik”)
wygląd
Wielkość: Larwy- 3-5 mm, imago – 3 mm.
pojemnik hodowlany
Wystarczy słoik lub pojemnik na sałatkę. Wypełniamy go płatkami owsianymi i pszennymi. Raz na jakiś czas przesiewamy podłoże w celu pozbycia się zanieczyszczeń.
temperatura
Temperatura na poziomie 29-37°C.
wilgotność
Wilgotnośc na poziomie 50-70%.
żywienie
Jeżeli będziemy hodować je na podłożu z płatków, to wystarczy raz na jakiś czas podać owoc, w celu dostarczenia wody, białko w diecie zwierząt zapewniamy podając małą ilość płatków dla rybek.
rozmnażanie
Mnoży się znakomicie, samica składa do 1000 jaj. Cykl rozwojowy trwa od niecałego miesiąca do dwóch, w zależności od temperatury panującej w zbiorniku.
Karmówka idealna dla małych pająków, modliszek itp. Mnoży się doskonale, zajmuje mało miejsca i jej utrzymanie kosztuje nas grosze.
azwa łacińska: Locusta migratoria
Nazwa polska: Szarańcza wędrowna
wygląd
Wielkość: 7-8 cm
pojemnik hodowlany
Najlepiej wykorzystać szklane akwarium lub terrarium. Od góry przykryć je siatką, najlepiej metalową z małą średnicą oczek. W pojemniku musimy umieścić dużą ilość kryjówek, dla zwiększenia powierzchni życiowej możemy umieścić gałęzie itp. Nie jest konieczne trzymanie na podłożu, jeśli poumieszczamy pojemniki z włóknem, które parując zapewni wilgotność i będzie miejscem do składania jaj.
temperatura
Całodboowa 25-30°C.
wilgotność
Wilgotność na poziomie 70%
żywienie
Pokarm warzywny: sałata, kapusta, mniszek lekarski, jabłko, marchewka. Ważne przy owocach i warzywach jest pokrojenie ich w najcieńsze kawałki, by były lepiej dostępne dla zwierząt.
Pokarmy białkowe: karma dla psa lub kota (warto ją rozdrobnić przed podaniem), płatki do karmienia rybek. Zabezpieczając hodowlę w białko minimalizujemy ewentualne akty kanibalizmu.
Jeżeli dostarczamy hodowli odpowiednio dużą ilość warzyw i owoców nie jest konieczne podawanie wody. Jeśli jednak podstawę stanowią pokarmy suche, można poić szarańcze. Najlepszą metodą jest nasączanie waty wodą i położenie jej na jakiś spodeczek. Dzięki temu mniejsze szarańcze się nie utopią.
rozmnażanie
Bardzo prosty, ale niestety, w handlu pojawia się wiele szarańczy nie do rozrodu, a wyłącznie do skarmienia. Jest to wywołane sprzedażą starych okazów, które są już po złożeniu jaj. Jeśli jednak skompletujemy na start kilka gotowych do mnożenia się szarańczy, to nie będzie problemu. Samica złoży jajka do przygotowanych przez nas pojemników, lub do podłoża jeśli zdecydujemy się na nim hodować. Młode są dość duże (1cm), a dojrzewają przy dobrych warunkach w 2 miesiące.
Hodowla szarańczy wymaga więcej miejsca niż świerszczy i jest trudniejsza, jednak zapewni naszym zwierzakom naprawdę wielką dawkę substancji odżywczych. Przy okazji taka hodowla może cieszyć oko, jeśli ładnie przygotujemy terrarium, co jest niewątpliwym plusem.
Nazwa łacińska: Nauphoeta cinerea
Nazwa polska: Karaczan szary
wygląd
Wielkość: 3 cm
pojemnik hodowlany
Może być to szklane akwarium, terrarium, lub po prostu plastikowe pudło. Karaczany najlepiej trzymać bez ściółki, zwiększając ich powierzchnie życiową przez włożenie do pojemnika wytłoczek od jajek, rolek od papierów toaletowych bądź ręczników papierowych. Pojemnik musi być przykryty, gdyż karaczany te chodzą po ściankach. Przezorny hodowca oprócz nałożenia siatki z oczkami o małej średnicy może ewentualnie na brzegu pojemnika wysmarować 3 cm pasek z wazeliny, który w 100% uniemożliwi ucieczkę. Musimy pamiętać o dobrej wentylacji pojemnika.
temperatura
Całodobowa 25-30°C. Można jednak trzymać je w temperaturze pokojowej. Temperatura podana jest temperaturą optymalną- przy niej nasza hodowla będzie mnożyć się najszybciej, a cykl rozwojowy będzie krótszy.
wilgotność
Wilgotność optymalna to 60-70% i warto zadbać o spełnienie tego wymogu.
żywienie
Pokarm warzywny: kapusta, mniszek lekarski, jabłko, marchewka, oraz wszelkie inne warzywa i owoce. Ważne przy owocach i warzywach jest pokrojenie ich w najcieńsze kawałki, by były lepiej dostępne dla zwierząt.
Pokarmy białkowe: karma dla psa lub kota (warto ją rozdrobnić przed podaniem), płatki do karmienia rybek, gotowane jajko, mięso. Zabezpieczając hodowlę w białko minimalizujemy ewentualne akty kanibalizmu.
Jeżeli dostarczamy hodowli odpowiednio dużą ilość warzyw i owoców nie jest konieczne podawanie wody. Jeśli jednak podstawę stanowią pokarmy suche, można poić Karaczany. Najlepszą metodą jest nasączanie waty wodą i położenie jej na jakiś spodeczek. Dzięki temu mniejsze karaczany się nie utopią.
rozmnażanie
Kopulują chętnie ze sobą. Po kopulacji samica nosi przez około miesiąc ootekę. Z ooteki wykluwają się młode wielkości 0,5-1 cm. Ważne jest, żeby w okresie w którym samice chodzą z ooteką nie stresować ich za bardzo, gdyż mogą ootekę odrzucić, a inkubacja jej poza organizmem matki jest niemożliwa. Od narodzin do okresu gotowości do rozrodu mija około 3 miesięcy.
Karaczany są uznawane za najlepszą karmówkę. Nie wymagają zbyt wiele uwagi, mnożą się bardzo dobrze i nie są tak strasznymi kanibalami jak np. świerszcze. Karaczany szare są pokarmem bardzo ruchliwym, co jest jego wielkim plusem, a także krótki cykl rozrodczy i odporność karaczanów na złe warunki.