Termin „metaboliczne choroby kości”, często również określany jako MBD, zawsze był dla mnie irytująca drobnostką i wielokrotnie wypowiadałem się na ten temat przez lata mojego pisania w magazynie REPTILES. MBD nie jest w rzeczywistości pojedynczą jednostką chorobową, ale raczej terminem używanym do opisania zbioru zaburzeń medycznych wpływających na integralność i funkcję kości. Metaboliczne choroby kości (MBDs) są powszechne u gadów trzymanych w niewoli. Istnieje wiele różnych chorób MBD, które wpływają zarówno na zwierzęta, jak i na ludzi. Większość tego, co wiemy o MBD u zwierząt (w tym u gadów) pochodzi z naszej wiedzy na temat ludzi.
Historycznie rzecz biorąc, w literaturze gadów każda patologia dotykająca kości gadów była przypadkowo nazywana MBD. Wraz z postępem w medycynie gadów dowiedziono się więcej o różnych chorobach układu kostnego. Poniżej znajduje się krótki przegląd kilku dobrze udokumentowanych MBD u legwanów zielonych.
WTÓRNA POKARMOWA / ŻYWIENIOWA NADCZYNNOŚĆ PRZYTARCZYC (NSHP)
Metaboliczna choroba kości (MBD) pochodzenia żywieniowego (NMBD), która jest najczęstszym typem MBD dotykającym herpetofaunę w niewoli, jest konsekwencją niewłaściwego zarządzania dietą i hodowlą. Może to powodować kilka czynników: przedłużający się niedobór wapnia i / lub witaminy D, nierównowaga stosunku wapnia do fosforu w diecie, brak ekspozycji na bezpośrednie, niefiltrowane naturalne światło słoneczne, lub ich kombinacje.
Wtórna pokarmowa nadczynność przytarczyc (NSHP) to nazwa techniczna NMBD powszechnie występującego u iguan żyjących w niewoli. W przypadku NSHP w odpowiedzi
na hipokalcemię występuje nadmierna produkcja parathormonu (PTH) z przytarczyc. Następnie wapń jest resorbowany z kości. Powoduje to osłabienie kości.
Najczęściej dotknięte są kości długie (kończyny lub żebra), żuchwa, płaskie kości czaszki i wreszcie kości kręgosłupa (kręgi). Często można zobaczyć pogrubione długie kości, takie jak przednie lub tylne kończyny, złamania kręgosłupa i opuchnięte szczęki, nadające jaszczurce groteskowy wygląd „uśmiechu”.
WTÓRNA NERKOWA NADCZYNNOŚĆ PRZYTARCZYC (RSHP)
Hiperfosfatemia jest cechą charakterystyczną wtórnej nadczynności przytarczyc nerkowych, będącej następstwem przewlekłej choroby nerek. Fosfor jest wchłaniany z przewodu pokarmowego i wydalany przez nerki. W niewydolności nerek zmniejszenie szybkości filtracji prowadzi do retencji fosforu i hiperfosfatemii.
Podwyższony poziom fosforu ma negatywny wpływ na poziom wapnia. Dodatkowo podwyższony poziom fosforu ogranicza wchłanianie wapnia z przewodu pokarmowego. Zmiany te skutkują dolną granicą normy, lub niskim stężeniem wapnia w surowicy, co ostatecznie prowadzi do osteodystrofii nerek, ze zmianami kostnymi podobnymi do tych obserwowanych w przypadku NSHP. Ten typ MBD można określić jako RMBD, aby odróżnić go od NMBD.
OSTEOPATIA PRZEROSTOWA (HO)
Chociaż nie jest to powszechne u gadów, HO opisywano u legwanów i innych jaszczurek. U ssaków HO charakteryzuje się kulawizną, bólem kończyn i niechęcią do poruszania się. Choroby płuc są związane z tym stanem w ponad 90% przypadków u ludzi.
Zmiany rentgenowskie obejmują rozległy wzrost nowej tkanki kostnej, rozpoczynający się wokół dystalnych kości długich, postępujący. Przyczyna jest nieznana, ale teorie obejmują chroniczny słaby apetyt, toksyny i skomplikowane szlaki neurologiczne obejmujące nerw błędny.
U ssaków po zdiagnozowaniu HO stan jest zwykle nieuleczalny. W przypadku zidentyfikowania masy w płucach chirurgiczna resekcja guza może spowodować tymczasowe ustąpienie objawów klinicznych, które może zająć kilka miesięcy.
Nie ma raportów o skutecznym leczeniu u gadów.
OSTEOPETROZA (OP)
Jest to rzadka choroba dziedziczna u ludzi, w której obserwuje się nadmierne zgrubienie kości długich. Kości stają się niesamowicie gęste na zdjęciu rentgenowskim, ostatecznie niszcząc jamę szpiku kostnego. Przyczyna pobudzająca nie jest znana, ale uważa się, że jest to niezdolność do resorpcji kości w normalny sposób. Z uwagi na zniszczenie jamy szpiku u pacjentów dochodzi do anemii (w szpiku kostnym powstają nowe czerwone krwinki). Otwory nerwowe w czaszce ulegają zmniejszeniu, co może powodować ślepotę i zaburzenia słuchu. Kości długie stają się kruche i łatwo pękają.
Przypadki osteopetrozy u gadów w praktyce tego autora (niepublikowane), wykonane jedynie na podstawie diagnozy radiologicznej, miały podobne objawy kliniczne. Przyczyna stanu gadów jest nieznana.
PODSUMOWANIE
Dlaczego to jest ważne? Ponieważ metody leczenia wszystkich tych MBD są znacząco różne. Na przykład, traktujesz NSHP dodatkowym wapniem (między innymi). Jeśli podasz suplementację wapnia pacjentowi z RSHP, z pewnością pogorszysz stan pacjenta i potencjalnie doprowadzisz do jego zgonu.
Zatem powiedzenie „mój gad ma MBD” tak naprawdę nie mówi nikomu, co jest nie tak. Przez lata próbowałem zmienić użycie tego terminu w następujący sposób:
Odnosząc się do NSHP, używaj skrótu NMBD.
Odnosząc się do RSHP, używaj skrótu RMBD.
Proste, co? Przynajmniej NMBD i RMBD odzwierciedlają to, co faktycznie dzieje się z gadem i nie prowadzą do nieporozumień.
Autor tekstu: Douglas R. MADER, MS, DVM, DABVP (GAD / AMFIBIAN), jest absolwentem Uniwersytetu Kalifornijskiego w Davis. Jest właścicielem Marathon Veterinary Hospital w Conch Republic i jest światowej sławy wykładowcą, autorem i redaktorem. Zasiada w radach recenzentów kilku czasopism naukowych i weterynaryjnych.
Tłumaczenie: Karolina Gajewiak
Blog Egzoovet.pl posiada prawa do tłumaczenia powyższego artykułu.
Link do tekstu: https://www.reptilesmagazine.com/metabolic-bone-disease-in-reptiles/