Autor: Egzoovet

Kąpiele u jeża pigmejskiego możemy stosować doraźnie, gdy jeż jest brudny lub nie radzi sobie sam z utrzymaniem higieny, lub regularnie co 1-3 miesiące. Za wannę może posłużyć nam zlew, miska, a ja osobiście stosuję kuwetę. Kuweta zapewnia większą przestrzeń, dzięki czemu mogę wrzucić gumowe piłki i inne przedmioty, które umilą jeżowi kąpiel. Poziom wody nie powinien być wysoki. Wystarczy, aby zakrywał łapki zwierzaka. Jeż powinien swobodnie stać w wodzie. Jeżeli woda będzie zbyt głęboka, a zwierzę z trudem będzie wystawiać głowę ponad lustro wody, by złapać oddech, to może nabrać niechęci do przyszłych kąpieli. Temperatura wody powinna być w granicach 25-35 stopni. W praktyce jednak wystarczy sprawdzić ręką czy nie jest zbyt zimna lub gorąca. Do kąpieli stosuje się zarówno szampony dziecięce lub hypoalergiczne szampony dla psów. Do szorowania zabrudzeń stosujemy szczoteczkę do zębów (wybieramy tą z najbardziej miękkim włosiem). Warto mieć przy sobie dzbanek z czystą wodą, by opłukać jeża z szamponu lub płynu. Po dokładnym wymyciu musimy osuszyć jeża ręcznikiem lub pomóc sobie suszarką (kierujemy strumień ciepłego powietrza z daleka od jeża). Na koniec natłuszczamy skórę i kolce oliwką dziecięcą. Pamiętajmy, żeby nie narażać zwierzęcia zarówno podczas trwania kąpieli, jak i bezpośrednio po na przeciągi i nagłe skoki temperatur, bo może się to odbić negatywnie na jego zdrowiu. Podczas kąpieli jeże zazwyczaj pozwalają sobie zrobić dużo więcej i nie reagują na nią strasznie, więc czynność ta...

Jeże, od innych popularnych ssaków hodowlanych różnią się nie tylko wyglądem, ale wykazują szereg interesujących i nietypowych zachowań. Jednym z takich zachowań u jeża jest charakterystyczny dźwięk, który wydaje, zwany powszechnie fukaniem lub parskaniem. Zazwyczaj dźwięk ten jest połączony z nagłym wstrząsem całego ciała. W naturze ma to na celu odstraszenie potencjalnego drapieżcy, a w domowych warunkach wyraża niezadowolenie jeża (na przykład po nagłym wybudzeniu). Dźwięk ten wydawany jest przez nozdrza. Jeż może prychać zarówno w normalnej pozycji jak i zwinięty w kulkę. W sytuacji silnego bólu, jak przytrzaśnięcie łapki lub nadepnięcie, jeż może bardzo głośno pisnąć, co wydaje się wręcz krzykiem. Podczas zalotów lub jako porozumiewanie się matki z potomstwem można usłyszeć odgłos podobny do cmoknięcia. Młode za to komunikują się z matką poprzez świergot. Dla ciekawostki dodam, że jeże wydają także szereg dźwięków, których nasze ucho nie jest w stanie wychwycić. Zachęcam do obserwacji naszych pupili i wysłuchania tego co chcą nam przekazać. Oszczędzimy im dzięki temu dodatkowego...

Dokonując zakupu tak ciekawego zwierzęcia jakim jest niewątpliwie jeż pigmejski musimy sobie uświadomić, że nie jest to pupil tak “prosty w obsłudze” jak chomik, królik czy świnka morska. Jeże w naszych domach pojawiły się stosunkowo niedawno i nie zostały jeszcze dobrze przez nas udomowione. Ich dzikość jest niestety cechą z którą musimy się liczyć i mieć na uwadze to, że oswojenie danego osobnika może okazać się bardzo trudne, a czasem nawet niemożliwe. Należy pamiętać, że kolce jeża mogą podrażnić skórę, a w skrajnych wypadkach wywołać reakcję uczuleniową. Oswajanie wykonujemy metodą małych kroków. Zbytni pośpiech może w najlepszym wypadku cofnąć nas do początku, a w najgorszym tylko zniechęcić jeża. Na podstawie obserwacji wybieramy porę dnia, w której jeż jest najbardziej aktywny (zazwyczaj godziny wieczorne lub noc). Wybudzając jeża z jego drzemki w ciągu dnia sprawimy tylko, że zwierzę bardziej się zestresuje. Z początku wkładajmy tylko rękę do pojemnika hodowlanego. Zwierzę będzie przyzwyczajać się do naszego zapachu, aż z czasem nie będzie odbierać ręki (i co za tym idzie nas) jako potencjalnego zagrożenia. Możemy spróbować po jakimś czasie gdy przestanie reagować na obecność naszych dłoni fukaniem i zwijaniem się w kulkę podawać pokarm z ręki (dowiedzcie się więcej o odgłosach jeża). Nie wykonujemy przy tym gwałtownych ruchów i staramy się by zabieg ten odbywał się w warunkach spokojnych, bez narażenia na drgania i głośne dźwięki. Jeżyk podczas karmienia może nas delikatnie...

Jeż pigmejski (Atelerix albiventris) to wyjątkowe zwierzę i stosunkowo nowy gość w naszych domach. Musimy pamiętać, że jeż skrajnie różni się jeśli chodzi o dietę od chomików, myszy, królików i świnek morskich, z którymi każdy z nas miał już mniejszy lub większy kontakt. Zrozumienie i poznanie diety jeża pigmejskiego w naturze i dostosowanie jej do warunków domowych pozwoli nam na jego właściwą pielęgnację i uchroni od wielu problemów zdrowotnych. Zwierzęta te zaliczane są do owadożerców, a ich łupem padają ślimaki, mrówki, chrząszcze (zarówno larwy jak i formy dorosłe), dżdżownice i inne owady zaliczane do planktonu łąkowego. Należy jednak pamiętać, że na wolności nie pogardzą drobnymi kręgowcami, jak żaby, młode ptaki lub ssaki. Dodatkowo na naturalny pokarm składają się także grzyby, warzywa i owoce, a także korzenie różnych roślin. Co ciekawe, nasz sympatyczny współlokator przemierzając mroki nocy w poszukiwaniu pożywienia może natrafić na węża, którego również dołączy do swojego menu. Dostosowując dietę dla naszego zwierzaka musimy brać pod uwagę nie tylko aspekt odżywczy, ale także stymulację normalnego zachowania w naturze, jakim jest polowanie. Przemawiałoby za tym karmienie naszego zwierzęcia wyłącznie owadami. W praktyce jednak nie zda to egzaminu. Przyczyn jest kilka. Nie każdy z nas może pozwolić sobie na założenie własnej hodowli karmowej, a co za tym idzie nigdy nie mamy 100% pewności czy owad, którego podajemy naszemu jeżowi jest w pełni odżywczy. Zdarza się, że pokarm, który chcemy odłowić...