Autor: Egzoovet

Dokonując zakupu tak ciekawego zwierzęcia jakim jest niewątpliwie jeż pigmejski musimy sobie uświadomić, że nie jest to pupil tak “prosty w obsłudze” jak chomik, królik czy świnka morska. Jeże w naszych domach pojawiły się stosunkowo niedawno i nie zostały jeszcze dobrze przez nas udomowione. Ich dzikość jest niestety cechą z którą musimy się liczyć i mieć na uwadze to, że oswojenie danego osobnika może okazać się bardzo trudne, a czasem nawet niemożliwe. Należy pamiętać, że kolce jeża mogą podrażnić skórę, a w skrajnych wypadkach wywołać reakcję uczuleniową. Oswajanie wykonujemy metodą małych kroków. Zbytni pośpiech może w najlepszym wypadku cofnąć nas do początku, a w najgorszym tylko zniechęcić jeża. Na podstawie obserwacji wybieramy porę dnia, w której jeż jest najbardziej aktywny (zazwyczaj godziny wieczorne lub noc). Wybudzając jeża z jego drzemki w ciągu dnia sprawimy tylko, że zwierzę bardziej się zestresuje. Z początku wkładajmy tylko rękę do pojemnika hodowlanego. Zwierzę będzie przyzwyczajać się do naszego zapachu, aż z czasem nie będzie odbierać ręki (i co za tym idzie nas) jako potencjalnego zagrożenia. Możemy spróbować po jakimś czasie gdy przestanie reagować na obecność naszych dłoni fukaniem i zwijaniem się w kulkę podawać pokarm z ręki (dowiedzcie się więcej o odgłosach jeża). Nie wykonujemy przy tym gwałtownych ruchów i staramy się by zabieg ten odbywał się w warunkach spokojnych, bez narażenia na drgania i głośne dźwięki. Jeżyk podczas karmienia może nas delikatnie...

Jeż pigmejski (Atelerix albiventris) to wyjątkowe zwierzę i stosunkowo nowy gość w naszych domach. Musimy pamiętać, że jeż skrajnie różni się jeśli chodzi o dietę od chomików, myszy, królików i świnek morskich, z którymi każdy z nas miał już mniejszy lub większy kontakt. Zrozumienie i poznanie diety jeża pigmejskiego w naturze i dostosowanie jej do warunków domowych pozwoli nam na jego właściwą pielęgnację i uchroni od wielu problemów zdrowotnych. Zwierzęta te zaliczane są do owadożerców, a ich łupem padają ślimaki, mrówki, chrząszcze (zarówno larwy jak i formy dorosłe), dżdżownice i inne owady zaliczane do planktonu łąkowego. Należy jednak pamiętać, że na wolności nie pogardzą drobnymi kręgowcami, jak żaby, młode ptaki lub ssaki. Dodatkowo na naturalny pokarm składają się także grzyby, warzywa i owoce, a także korzenie różnych roślin. Co ciekawe, nasz sympatyczny współlokator przemierzając mroki nocy w poszukiwaniu pożywienia może natrafić na węża, którego również dołączy do swojego menu. Dostosowując dietę dla naszego zwierzaka musimy brać pod uwagę nie tylko aspekt odżywczy, ale także stymulację normalnego zachowania w naturze, jakim jest polowanie. Przemawiałoby za tym karmienie naszego zwierzęcia wyłącznie owadami. W praktyce jednak nie zda to egzaminu. Przyczyn jest kilka. Nie każdy z nas może pozwolić sobie na założenie własnej hodowli karmowej, a co za tym idzie nigdy nie mamy 100% pewności czy owad, którego podajemy naszemu jeżowi jest w pełni odżywczy. Zdarza się, że pokarm, który chcemy odłowić...